Kronika wypadków miłosnych

Akcja powieści toczy się w przeddzień II wojny światowej w Wilnie i jego okolicach. Głównym bohaterem jest Witek. Wzorowy uczeń, w którym wychowująca go samotnie matka pokłada duże nadzieje. Witek jest w klasie maturalnej. Któregoś dnia przypadkowo spotyka Alinę, córkę polskiego oficera. Nie zakochuje się w niej od razu, uczucie dojrzewa w nim stopniowo, jakby sam celowo je podsycał: „Może się w niej zakocham (…). Może zakocham się nieszczęśliwie i umrę potem z miłości”. Dziewczyna początkowo nie jest mu przychylna, tym bardziej jej rodzice. Ojciec Aliny strzela do zakradającego się pod jej okna Witka z fuzji naładowanej solą. Jednak wytrwałe zabiegi chłopaka w końcu odnoszą skutek i Alina zgadza się na spotkanie. Miłość całkowicie go pochłania, zaniedbuje naukę. Młodzi planują nawet wspólną ucieczkę, tym bardziej, że rodzice Aliny zamierzają wywieźć ją za granicę. Po maturze umawiają się na ostanie spotkanie. Okazuje się jednak, że Witek nie zdał egzaminu. Dziewczyna przychodzi nad rzekę w białej sukni, która ma być jej suknią ślubną. Kochankowie udzielają sobie ślubu, wyznają wieczną miłość i oddają rozkoszy.