Akty desperacji

Kiedy spotyka Ciarana, początkującego krytyka sztuki, który przyjechał do Irlandii, by zaopiekować się samotnym ojcem, wpada w zachwyt. „Nikt taki, nikt o takim wyglądzie nie może mieszkać w Dublinie, stwierdziłam, ani w ogóle w Irlandii. Niemożliwe, żeby ktoś tak piękny żył tu pośród nas”. I nie chodzi tylko o wygląd – Ciaran emanuje także uwodzicielskim spokojem. Ale za spokojem kryje się coś innego – ściana oddzielająca od świata i ludzi. Relacja chłopaka z rodzicem okazuje się fikcją. Ojciec niewiele go obchodzi, tak jak on przez lata niewiele obchodził ojca. Ciarana i bohaterkę łączy namiętność, która pozwala zapomnieć o murze, lecz mur trwa nietknięty. Czy którekolwiek chce go naprawdę zburzyć? Kiedy Ciaran czuje się zagrożony, zaczyna okrutną grę: najpierw doprowadza do zerwania, a gdy kochankowie na powrót się schodzą, wymusza na partnerce upokarzającą uległość, co tylko wzmaga jego niechęć. Do momentu, aż zostanie zdradzony. Być może teraz mur się nieco zachwiał, wydarzenia następują szybko jedno po drugim i doprowadzają bohaterów na skraj przepaści. Ona pije i zdradza, on znęca się nad nią psychicznie, aż w końcu dochodzi do eskalacji przemocy.