Wspomnienia o Zofii Nałkowskiej

"Nie pamiętam, gdzie i kiedy zetknąłem się po raz pierwszy z Zofią Nałkowską, ale częste spotkania z nią przypadają na lata 1934-1939 w Związku Literatów, gdzie byłem radcą prawnym Zarządu Głównego, Nałkowska zaś w owym czasie jego członkiem, a następnie wiceprezesem. Potem, w okresie okupacji, w Adamowiźnie pod Grodziskiem, dokąd w 1942 r., jako poszukiwany przez Niemców, ukrywający się obrońca polityczny, zostałem ściągnięty przez mego przyjaciela, Kazimierza Olszewskiego, za zgodą właścicieli, państwa Zahrtów, z którymi w przyjaźni pozostawała Zofia Nałkowska." [fragment książki]