W stronę poznania

Fragment tekstu: "Po tę książkę warto sięgnąć z trzech przynajmniej względów. Po pierwsze dlatego, że jej autorzy rekonstruują historię jednego z najciekawszych przedsięwzięć edukacyjnych w historii polskiego szkolnictwa artystycznego, a mianowicie Wydziału Komunikacji Multimedialnej poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego. Przedsięwzięcia, które nie tylko dało sztuce doskonałych artystów, ważne i pamiętane dzieła oraz wystawy, ale było też zdolne do kreowania ram określających, jak myślimy o sztuce i o jej uprawianiu. Po drugie, dlatego, że książka zawiera pogłębioną próbę określenia, czym są intermedia oraz samo medium w epoce postmedialnej, jaki jest współczesny status fotografii oraz fotografowania, a także, jak ewoluujące technologie reprezentowania rzeczywistości przeobrażają tę ostatnią i nasze w niej miejsce. Po trzecie dlatego, że w publikacji znajdziemy też refleksję nad tym jak uczyć tworzenia sztuki, by nie tylko kształcić wybitnych jej przedstawicieli, ale również samoświadome, autonomiczne osoby, które, zachowując swą unikalność, są jednocześnie zdolne do bycia z innymi i współtworzenia".