Wiek samotności

"Wiek samotności" to opowieść o sześciu niezwykłych kobietach, połączonych więzami krwi. Nie wszystkie mają szansę się ze sobą spotkać, gdyż przychodziło im żyć w innych czasach, ale wszystkie łączy głębokie poczucie samotności, mimo że były kochane i potrafiły kochać. Przekazywały sobie tę samotność poprzez ponad wiek jak pałeczkę. Jedno ich tylko nie zawiodło: miłość do rodzinnej siedziby, pałacu w Lechicach. Ostatnia z bohaterek tej opowieści, wybitna pianistka, wychowywana we Francji, wypowie znamienne słowa do swojej odnalezionej po latach ciotki: "Powiedziałaś, że w moim życiu czegoś brakuje. Teraz wiem, że brakowało w nim Lechic...". Habent sua fata libelli - książki mają swoje losy, podobnie jak ludzie, dodaje Maria Nurowska. Kiedy pisała "Panny i wdowy", nie wiedziała jeszcze, że saga ta po latach narodzi się po raz drugi w nowej, rozwiniętej postaci i pod nowym tytułem. Tę wersję, dwutomowej tym razem, powieści "Wiek samotności", której akcja doprowadzona jest do roku 1991, trafnie określił wydawca szwajcarski jako polską "Wojnę i pokój".