Polska jesień

Polska jesień powstawała w latach 1940-1949, opublikowano ją dopiero w 1955 r. Powieść ta, oparta na osobistych przeżyciach autora, ma formę dziennika młodego oficera, uczestnika i świadka klęski wrześniowej - od mobilizacji, przez marsz ku pozycjom wroga, potyczki, odwrót, wzięcie do niewoli, aż po ucieczkę z jenieckiego transportu. Wiedzę o rzeczywistej sytuacji zdobywa bohater stopniowo; jednocześnie, uzyskując świadomość prawdy, zmienia się wewnętrznie. Doświadczenie wojny staje się dla niego progiem dojrzałości duchowej, przekracza on swoją "smugę cienia". Wojna w tej powieści oglądana z perspektywy jej najmłodszych uczestników, poraża prozaicznością, trywialnością i tragizmem. W roku 1960 książka została uhonorowana nagrodą im. Ernesta Hemingwaya jako najcelniejszy utwór o wojnie 1939.