Od portretu do selfie

„Od portretu do selfie” zwraca uwagę na proces ewolucji w sztuce wizerunków ludzkich, ale także na kształtowanie się kultury wysokiej i masowej począwszy od klasycznego jej ujęcia, aż po czasy współczesne, których znakiem jest selfie. Niewątpliwie należy zauważyć, że portret niesie ze sobą nie tylko fotograficzne odzwierciedlenie określonej postaci, ale nade wszystko ukryty przekaz dotyczący przestrzeni jego ducha, wnętrza, świata własnych dylematów i filozofii. Tyma samym sztuka staje się formą komunikacji tego, co widzialne, ale także tego, co ukryte. Forma, barwa, perspektywa stają się narzędziami, za pomocą których twórca łączy w dziele artystycznym dwa światy: materialny i metafizyczny.