Wokół "Etosu nowej sztuki" Jolanty Brach-Czainy

Niniejszy tekst jest analizą zbioru artykułów Jolanty Brach-Czainy z lat 80. pt. „Etos nowej sztuki”. Filozofka nie analizowała wówczas sztuki kobiet (z wyjątkiem Teresy Murak) ani nie posługiwała się feministyczną soczewką interpretacyjną. Konsekwentnie poszukiwała w sztuce tendencji emancypacyjnych i wspólnotowych. Kontekstu dostarcza późniejszy artykuł filozofki Radykalna sztuka kobiet, brak publicznego dostępu do szerszej wiedzy o jej biografii oraz pośmiertne wspomnienia jej pięciu przyjaciółek/uczennic.