Sylvia

Nikt nie zaprzeczy, że Sylvia Plath to postać tragiczna. Kobieta, która pragnęła uznania jako poetka i marzyła o mężu, który będzie ją kochał ponad wszystko, na własnej skórze odczuła, że pogodzenie tych dwóch rzeczy jest niemożliwe i że sukces w jednej dziedzinie życia okupiony jest dramatem w pozostałych jego wymiarach. Najtragiczniejsze jest jednak to, że gdyby nie samobójcza śmierć poetki, dziś pewnie nikt by już o niej nie pamiętałů Z legendą Sylvii Plath postanowiła się zmierzyć nowozelandzka reżyserka, Christine Jeffs. Jej opowieść o poetce rozpoczyna się w 1956 roku, kiedy to Sylvia Plath, amerykańska aspirująca pisarka, przybywa do Cambridge na stypendium Fullbrighta. Tam poznaje cieszącego się już sporym uznaniem wśród angielskich elit intelektualnych poetę, Teda Hughesa. Oboje szybko zakochują się w sobie i pobierają po 4 miesiącach znajomości. Odtąd Sylvia pozostaje w cieniu swojego coraz bardziej popularnego męża. Sukces Teda, ciągle otaczanego przez schlebiających krytyków i wianuszek pięknych wielbicielek, wzbudza ogromną zazdrość Sylvii, zarówno jako żony jak i zmagającej się z twórczą niemocą poetki. To uczucie, podsycane jeszcze przez jej wybujałą wyobraźnię przyczyniło się do tragicznego końca...