Książka Andrzeja Dudzińskiego została wydana po raz pierwszy w 1999 roku w Chicago, choć powstała kilka lat wcześniej. Po 2000 roku doczekała się dwóch wydań w Polsce. Obecnie wznowiona w formie e-booka jest powieścią w pełnym fabularnym wymiarze. Rzetelnie ukazuje blaski i cienie emigracyjnego żywota Polaków w Stanach Zjednoczonych w epoce wychodźctwa solidarnościowego. Dbałość o szczegół, analiza psychologiczna bohaterów i ich krańcowo sprzeczne światopoglądy mocno dynamizują akcję. Oto fragmenty recenzji: Moralność ma nieskończoną ilość twarzy. Emigranckim światem rządzą żelazne prawa. Ci, którzy im się nie podporządkowują, po prostu odpadają z gry. „Dom przy Alien Avenue” jest powieścią o grupie osób, które przyjechały do Ameryki by zdobyć pieniądze i co tu jest równoznaczne – odnieść sukces. Dudziński kreśli bardzo dokładne, pogłębione portrety psychologiczne postaci. Splata ich losy ze sobą. I choć dzielą jego bohaterów przekonania, diametralnie różne postawy wobec życia i podstawowych norm, to łączy je jedno – niewyobrażalne poczucie samotności. Mariola Woszkowska - Trybuna Śląska – Dzień, Katowice, 3.08.2000 Imigracyjne opowieści Andrzeja Dudzińskiego wystawiają jak najlepsze świadectwo pisarzowi, świadomie usuwającemu się w cień i rezygnującemu z wszelkich pokazowych chwytów stylistycznych. Zarazem dowodzą, że autorem jest człowiek poważny i współczujący, nie traktujący Polaków na emigracji jako przedmiot do kpin, lecz próbujący opisać ich - wielkie i małe - tragedie. Jan Latus - Nowy Dziennik, Nowy Jork, sobota-niedziela 19-20 czerwca 1999. „Dom przy Alien Avenue” Andrzeja Dudzińskiego, powieść emigracyjnego pisarza mieszkającego w Chicago, drapieżny opis amerykańskiej egzotyki i polonijnych realiów, odznacza się bogactwem psychologicznej analizy. (Tygodnik Powszechny, Kraków, 21 maja 2000) Soczysty język w połączeniu z polonijną „egzotyką” i znajomością amerykańskich realiów stawiają książkę Dudzińskiego w rzędzie wybijających się prób pisarskich na styku reportażu i literatury. Andrzej Wąsewicz, zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Express” w Chicago (tekst z okładki wydania papierowego) Zaletą powieści Dudzińskiego jest, moim zdaniem, ukazanie losów ludzkich przez pryzmat wielu drobiazgów, które w Polsce mogłyby nie znaczyć nic, a na emigracji okazują się niesłychanie ważne. Drobiazgów, które jakże często mogą zadecydować o smaku i barwie ludzkiego życia. Wojciech Białasiewicz, redaktor naczelny „Dziennika Związkowego” w Chicago (tekst z okładki wydania papierowego) Pogmatwane, nierzadko tragiczne losy lokatorów „Domu przy Alien Avenue” są, w ogromnym skrócie odbiciem naszych własnych przeżyć. Niemal każdy zderzył się z murem niezrozumienia, z obcością Nowego Świata budowanego przecież przez takich samych przybyszów, otarł się o polskojęzycznych włóczęgów, nieuzasadnioną brutalność policji, bezduszność wymiaru sprawiedliwości, bezradność tych nawet, którzy chcieliby pomóc. W części z nas, zderzenie z tym, jakże odmiennym światem budzi uczucie niechęci i rodzi bunt. Piotr K. Domaradzki - Dziennik Związkowy, Chicago, IL. 20-22 sierpnia 1999 Dzięki pisarstwu Andrzeja Dudzińskiego wiemy więcej o sobie samych. Mamy okazję rozważyć na nowo nasze codzienne prace, wybory, decyzje i postępki, oraz ujrzeć je w perspektywie historycznej, kulturowej i generacyjnej. „Dom przy Alien Avenue” opisuje chicagowską (i nie tylko chicagowską) Polonię, a zarazem daje do myślenia i zmusza do myślenia. Dzięki powstaniu tej książki staliśmy się wszyscy bogatsi, bowiem literatura emigracyjna i, po prostu, literatura polska stała się bogatsza. Kazimierz Braun - profesor University at Buffalo, State University of New York, Departament of Theatre and Dance – Buffalo, 1999. Andrzej Dudziński to bez wątpienia zręczny opowiadacz (...) Wie, jak należy pisać atrakcyjną beletrystykę, zna „technologię” prozy popularnej. (...) Można być zupełnie spokojnym o jego pisarską przyszłość. Dariusz Nowacki, krytyk literacki i badacz literatury, pracownik naukowy Uniwersytetu Śląskiego. (tekst z obwoluty wydania papierowego) '
