Strach się bać

Do tego moje porażki zwykle są publiczne. A wydawać by się mogło, że życie nastolatka to bułka z masłem. Całkiem możliwe, że u niektórych tak to wygląda. Ale ja mam kompletnie inne doświadczenia w tej materii. Moje raczej przypomina kłębek. kolczastego drutu! I szczerze mówiąc, nie wiem, jak to wszystko się dla mnie skończy. Ostatnio nawet moja mama zauważyła, że coś jest ze mną nie tak. "Oj, Tomasz, Tomasz, co z ciebie wyrośnie. Strach się bać." powiedziała po jednym z moich upiornych blamażów. Jestem pewien, że gdybym nazywał się inaczej, to miałbym szanse na świetlaną przyszłość. A tak, to powiem wam, że sam się boję. Boję się każdego dnia. I nie o to, co ze mnie wyrośnie, ale czy w ogóle dane mi będzie to sprawdzić. Szczerze wątpię, że dociągnę choćby do pełnoletności.