Testament Krzywoustego

Bolesław Krzywousty na krótko przed śmiercią w 1138 r. chcąc uchronić Polskę przed bratobójczymi walkami, których sam doświadczył, podzielił Polskę pomiędzy swoich synów, ustanawiając dzielnice dziedziczne i jedną dzielnicę senioralną. W myśl zasady senioratu księciem zwierzchnim miał być zawsze najstarszy przedstawiciel z rodu Piastów. Zgodnie z testamentem Bolesława seniorem został jego syn Władysław nazwany później Wygnańcem, który otrzymał, poza dziedzicznym Śląskiem i Ziemią Lubuską, dzielnicę senioralną, w skład której wchodziły: ziemia krakowska, wschodnia Wielkopolska z Gnieznem i Kaliszem, część Kujaw i ziemia sieradzka. Jako senior miał także władzę zwierzchnią nad Pomorzem Nadwiślańskim i Nadodrzańskim. Jego zadaniem było również utrzymanie jedności państwa. Pozostali synowie Krzywoustego otrzymali: Bolesław Kędzierzawy - Mazowsze i część Kujaw, Mieszko Stary - Wielkopolskę z Poznaniem; czwartemu synowi Henrykowi kilka lat później przyznana została ziemia sandomierska. Wdowa po Bolesławie Krzywoustym, Salomea otrzymała ziemię łęczycką, która po jej śmierci miała zostać włączona do dzielnicy senioralnej. Podział ten zapoczątkował w Polsce okres rozbicia dzielnicowego.