Tajemnicza Robulka

„– Aj, boli, bardzo boli – zaskowyczała dziwna Istotka, która przed chwilą spadła na ziemię nie wiadomo skąd.

Maleńkimi rączkami, innymi niż mają ludzie, rozcierała bolące kolanka. Dłonie małej Istotki miały tylko cztery palce: trzy dłuższe i jeden krótszy, na kształt ludzkiego kciuka. Próbowała stanąć na nóżkach, podobnych do nóg ludzi. Zachwiała się jednak i upadła.

– Muszę nabrać troszkę siły – wyszeptała. Rozejrzała się wokół pięknymi, bardzo dużymi oczkami, które miały kolor bursztynu. Zatrzepotała długimi rzęsami. Podniosła dwa maleńkie kamyczki i potarła je o siebie. Przytuliła do nich swoją kształtną główkę i wessała usteczkami ciepło, które wytworzyło się pod wpływem tarcia. To było całe jej pożywienie.

– Teraz mogę iść poszukać mojego domu – stwierdziła.

Ruszyła przed siebie rozgarniając ździebełka traw. Zatrzymała się pod kwiatem stokrotki. Usłyszała jakieś odgłosy..."