Personalizacja w akademickiej i szkolnej dydaktyce polonistycznej

Przywołana w tytule niniejszego tomu personalizacja w procesie edukacyjnym wiąże się ze sprzeciwem wobec rozumienia szkoły jako miejsca, gdzie młodych ludzi poddaje się swoistej obróbce, standaryzacji, upodobnieniu, w wyniku których absolwenci winni wiedzieć to samo, umieć to samo i czytać to samo. W obecnym dyskursie edukacyjnym coraz częściej pojawiają się postulaty powrotu do podmiotowości nauczyciela, rozumianej jako wolność w wyborze treści i metod kształcenia uwzględniających specyfikę potrzeb konkretnych zespołów uczniowskich. Tej odpowiedzialnej wolności winna towarzyszyć podmiotowość ucznia, wyrażana w jego prawie do otrzymywania wsparcia w osiąganiu celów wyznaczanych na miarę jego indywidualnych możliwości, a także do współdecydowania o własnej ścieżce rozwoju. W niniejszej książce zawarte zostały przemyślenia i relacje z doświadczeń w realizacji idei personalizacji na poziomie akademickim i szkolnym. Większość przedstawionych propozycji została przetestowana w ramach projektu wdrażającego nowy model kształcenia nauczycieli. Wszystkim działaniom zmierzającym do wyzwolenia potencjału zarówno młodych polonistów – przyszłych nauczycieli, jak i uczniów towarzyszyło przekonanie, że muszą one być oparte na dobrych relacjach, wzajemnym zaufaniu i autonomii każdego podmiotu. Anna Janus-Sitarz