Czytanie:

W XVII i XVIII wieku w Europie zmieniła się sytuacja kobiet piszących, przede wszystkim ich liczba znacznie wzrosła. Stało się to wskutek trzech wielkich rewolucji czytelniczych, jakie dokonały się od czasów odrodzenia do oświecenia: upowszechnienia się najpierw sztuki czytania i pisania, następnie sztuki cichego czytania, a wreszcie druku. Opanowanie sztuki czytania i pisania oraz cichej lektury uważane są za kwestie fundamentalne dla powstania nowoczesnego podmiotu, człowieka rozumianego jako indywiduum, a nie wyłącznie część zbiorowości, jednostki znajdującej uzasadnienie własnych myśli, emocji i czynów w samej sobie, a nie tylko na zewnątrz, osoby emancypującej się spod władzy tradycyjnych autorytetów. Rewolucje czytelnicze wydały imponujące owoce na przełomie XIX i XX wieku, kiedy do czytelni publicznych i bibliotek prywatnych weszły nowe pokolenia kobiet. One bowiem napisały – zarówno w Polsce, jak w Europie i Stanach Zjednoczonych – ważną część nowoczesnego kanonu literackiego.