Autorki recenzowanej pracy, koncentrując swoją uwagę na dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną, zamykają koncept pracy w dwóch rozdziałach, w których – w odwołaniu do badań własnych ujawniających osobisty punkt widzenia osób z niepełnosprawnością intelektualną i osób z ich najbliższego otoczenia – poszerzają perspektywę naukowego opisu o osobach z niepełnosprawnością intelektualną, dopełniają naukowe spojrzenie na realizację ról kobiety i mężczyzny w dorosłości, zabierają głos w dyskusji o instytucjonalnej opiece dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Dorota Krzemińska i Iwona Lindyberg zaznaczają we wstępie, że teksty zaprezentowane w opracowaniu, choć z założenia są w pewnym rozproszeniu, to jednak scala je pewna przemyślana konstrukcja. Warto docenić tę konstrukcję – rozdziały napisane przez każdą z Autorek z osobna dopełniają się w nakreślonych powyżej wątkach, tworząc interesującą całość budzącą refleksję nad tytułową dorosłością osób z niepełnosprawnością intelektualną. […]
[…] wyrażam przekonanie, że książka może budzić zainteresowanie czytelników. Intelektualne intencje, które odczytuję w jej treści, to upominanie się o zwrot w myśleniu o osobach z niepełnosprawnością intelektualną i relacje uwzględniające równość podmiotów, oparte na uważnym wsłuchiwaniu się w głos samych niepełnosprawnych.
Z recenzji dr hab. Sławomiry Sadowskiej, prof. UG
