Pucz jako mit założycielski:

Republika Turecka od 2002 roku przechodzi głęboką transformację pod rządami Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP). Transformacja ta na poziomie ideowym weszła w decydujący etap po zamachu stanu z 15 lipca 2016 roku, udaremnionym przez zwolenników rządu. Pucz jest traktowany jako nowoczesny mit polityczny, który służy władzom do budowania całościowej opowieści o rządzonej przez nie Turcji oraz do definiowania fundamentalnych wartości i tożsamości państwa. Dla Zachodu Turcja po nieudanym puczu staje się jeszcze trudniejszym partnerem. Jej mit założycielski zawiera w sobie silny nurt antyzachodni i antyliberalny, oparty na wodzowskim systemie władzy. Nie oznacza to jednak, że Turcja realizująca taki model państwa w sposób automatyczny staje się bliskim sojusznikiem innych państw antyzachodnich (jak Rosja, Iran) i tworzy z nimi konkurencyjny wobec Zachodu obóz. W tym wymiarze Turcja podkreśla przede wszystkim swoją własną suwerenność, ponadto nie szuka punktów odniesienia w innych państwach. Stanowi bowiem wzór sama dla siebie.