Noro-1:

Czy czasem zastanawiasz się, skąd w nas tyle uczuć? Czemu wybuchamy złością, płaczemy z tęsknoty, milczymy odczuwając smutek? I jak to jest, że umiemy się witać, wiemy w jaki sposób komuś podziękować, w jakiej sytuacji przybić piątkę i kiedy unieść kciuk w górę? Skąd te gesty i czy w ogóle są nam potrzebne? Jak poznać, że kogoś właśnie uraziliśmy? Jak odczytać sygnały wskazujące, że ktoś nas lubi? Może bez tego wszystkiego świat byłby łatwiejszy? Myślę, że historia o pozaziemskim robocie pomoże znaleźć odpowiedź na wiele z tych pytań. Noro1 przybył na Ziemię zupełnie przypadkiem. Początkowo nie rozumiał, jak ludzie mogą przekazywać sobie tyle informacji za pomocą gestów, uczuć, spojrzeń. Powodowało to nieporozumienia i zabawne sytuacje. Jednak im dłużej poznawał świat razem ze swoim ośmioletnim przyjacielem Arturem, tym lepiej rozumiał że to, co ludzie odczuwają, jest naprawdę ważne. Historia stworzona przez autorkę wprowadza dziecko ze spektrum autyzmu w świat emocji i relacji społecznych.