Saga kryminalna: Niemiecki bękart

• 

  Iska
  "Niemiecki bękart" to cześć sagi o morderstwach z Fjällbacki w której poznajemy przeszłość matki Eriki, jednej z głównych bohaterek powieści. Rzecz jasna historia jej rodziny związana jest z aktualnie zamordowanymi osobami. Występuje w niej znów mnóstwo nowych postaci i mamy do czynienia z wiel­owąt­kowo­ścią­ akcji. Fabuła jest niesamowicie intrygująca i misternie "uknuta". Osobiście nie przeszkadza mi to, że autorka tym razem nieco więcej "stron" poświęciła wątkom obyczajowym w swej książce. Wątek kryminalny wcale nie stał się przez to mniej istotny. Według mnie to świetnie skonstruowana powieść, którą warto "zabić nudę". Polecam.
• 

  izabelasliwinska
  Bardzo interesująca seria trzymająca w napięciu do ostatnich stron. Polecam wszystkie tomy. Kiedy zacznie się czytać nie można się oderwać.
• 

  Zaczytany-w-Ksiazkach
  Jakie tajemnice z przeszłości mogą tłumaczyć dzisiejsze złe postępki? Dlaczego matka Eriki Falck wśród rupieci na strychu zachowała hitlerowski medal? To pytanie nie daje spokoju Erice, która postanawia odwiedzić emerytowanego nauczyciela, aby dowiedzieć się czegoś więcej o tym medalu. Jednak mężczyzna zachowuje się dziwnie, nie potrafi odpowiedzieć na jej pytania, a dwa dni później zostaje zamordowany. • Piąta część bestsellerowej sagi o Fjällbace. • • Camilla Läckberg to współczesna, szwedzka pisarka. Autorka powieści kryminalnych, książeczek dla dzieci oraz książek kryminalnych. Za jej debiut uważa się Księżniczkę z lodu. • Język książki jest lekki i spójny. Czyta się przyjemnie i błogo najlepiej na długie, jesienne wieczory. Styl autorki jest na swój sposób oryginalny. • "Kto nie kocha, nie musi się obawiać utraty." • Ta część nie zachwyciła mnie zbytnio, bo ukazuje mniej więcej to, co było w poprzednich częściach, czyli w podobny sposób dochodzą do rozwikłania zagadki. Oczywiście są – tak jak zwykle – momenty, w których stwierdzają, że za długo śledztwo. trwa. Aby skończyć całą serię, trzeba przeczytać także tę część, więc nie zniechęcajcie się, bo może ja coś źle zrozumiałem. • (...) serce pamięta dłużej niż głowa. • Dwaj chłopcy włamują się do starego domu historyka. Matka jednego z nich miała klucz do domu. Od dłuższego czasu odbierała ich pocztę. To, co znajdują na miejscu, zapamiętają do końca życia... W komisariacie jest nowa policjantka. Mellberg nie cieszy się, że przydzielili im kobietę, bo uważa, że to nie dla nich zawód. Patrik jest na urlopie ojcowskim. Próbuje odciążyć Erikę z części obowiązków domowych oraz przy Mai, aby mogła powrócić do pisania. Gdy jest z nią na spacerze, widzi radiowozy policyjne. Zaczyna po kryjomu pomagać w śledztwie. • W tej części bardzo dużo dowiadujemy się o młodości matki Eriki. • (...) nie wolno kochać za mocno. Płaci się za to zbyt wysoką cenę. • Patrik Hedström to policjant z komisariatu z Tanumschede. Jest młody, przystojny i... wybitnie inteligentny oraz obdarzony dużym talentem rozwikływania spraw kryminalnych. Jest przyszłością komisariatu... • Bertil Mellberg to oddelegowany z Göteborga szef policji. Jest cyniczny, leniwy i nieznośny. Wszystkie zasługi Patrika, a także innych "kolegów" z pracy, przypisuje sobie. Najlepiej wychodzi jemu wypowiadanie się przed kamerami. • Książkę polecam "koneserom" kryminałów. Jest trochę gorsza w porównaniu z poprzednimi częściami.
• 

  surdziel.ka
  Świetna pisarka, rewelacyjana książka bardzo wciągająca.

Brak wątków