Znowu w Brideshead:

Znowu w Brideshead być może jest historią trójkąta miłosnego (a właściwie: przegranych namiętności). Być może jest obrazem tęsknoty za światem dawnej Anglii, jaki znamy z powieści Jane Austen – eleganckim, subtelnym, zhierarchizowanym, trwającym według niezmiennego porządku – choć u Waugha ten właśnie świat pokrywa cień. Jest jednak przede wszystkim swoistym manifestem wymierzonym przeciwko religii jako sile uzależniającej, ogłupiającej, destrukcyjnej, dającej fałszywe poczucie bezpieczeństwa, wreszcie: blokującej drogę do szczęścia. Religijne dysputy w "Znowu w Brideshead" są nacechowane gorzkim komizmem. Czytając, trudno nie podzielić z bohaterem wrażenia, że ktoś tu nabiera kogoś naiwnego.