Książę niezłomny

Ksią­żę nie­złom­nyZ Cal­de­ro­na de la Bar­ca. Tra­ge­dia w trzech czę­ściach. DZIEŃ I Ogród nad mo­rzem w Mau­ry­ta­nii. -- NIE­WOL­NI­CY pra­cu­ją -- Wcho­dzi ZA­RA, słu­żeb­na kró­lew­nej Fe­zu. ZA­RA Za­śpie­waj­cie, nie­wol­ni­cy. Mo­ja pa­ni śród ła­zien­ki W per­ło­wej igra mied­ni­cy Jak ła­bę­dzie ba­ła­mut­ne, I pro­si was o pio­sen­ki, Ale tę­sk­ne, ale smut­ne. PIERW­SZY NIE­WOL­NIK Czy­liż na­szych brzęk kaj­da­nów, Czy­liż pie­śni nie­wol­ni­ków Roz­we­se­lić mo­gą pa­nów? ZA­RA Ona lu­bi śpiew sło­wi­ków, Kie­dy się po lau­rach gu­bi. I pio­sen­ki wa­sze lu­bi. [...]

Ur. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.