Wita

Wita jest ostatnią wydaną powieścią Tadeusza Micińskiego. Została napisana w roku 1913, jednak ukazała się dopiero po śmierci autora w roku 1926 a następnie w 1930. Jest to niezwykle oryginalne połączenie powieści łotrzykowskiej, gotyckiej oraz historycznej z mnóstwem odniesień do szeroko pojętej tradycji ezoterycznej. Opowiada historię młodej kobiety, tytułowej Wity, ostatniej potomkini rodu Włastowiczów, panów na Krzyżtoporze, który miał potajemnie sprawować rządy dusz w Polsce. Przebywając w odosobnieniu na Ukrainie pod opieką kozackiego pieśniarza Szczerbiny, bohaterka odnajduje w sobie nadnaturalne zdolności. Pewnej burzowej nocy spotyka przypadkowo księcia Józefa Poniatowskiego, z którym zaczyna łączyć ją skomplikowana relacja emocjonalna. Ich losy będą następnie splatać się w drodze do celu, jakim jest próba podźwignięcia upadającej Rzeczypospolitej. W powieści odnajdziemy paranormalne walki z tajnymi przedstawicielami masonerii, fantastyczne podróże po onirycznych krainach, galerię psychopatycznych, sadystycznych postaci, których nic nie powstrzyma przed osiągnięciem celu, a także filozoficzne i historiozoficzne dyskursy, nad którymi unosi się lucyferyczny duch twórczości Micińskiego.