W spektrum Wyspiańskiego:

Rzadko spotyka się tak konsekwentnie zaprojektowane i perfekcyjnie zrealizowane dzieło naukowe jak książka Rozalii Wojkiewicz – mamy tu do czynienia z połączeniem wielkiego nakładu pracy i nieprzeciętnych uzdolnień, co musi zawsze dawać doskonałe rezultaty. Rozległa, starannie przygotowana i niezmiernie interesująca rozprawa wprowadza czytelnika w zagadnienie, które stanowi z pewnością jeden z kluczy do pełnego poznania poezji Młodej Polski i zinterpretowania jej imaginarium. Kompozycja całości jest dopracowana w każdym szczególe. Tytułowane rozdziały i podrozdziały prowadzą czytelnika od jednego punktu węzłowego do drugiego. Każdy z wykorzystanych przy tej okazji cytatów ma swoje znaczenie dla interpretacji, czego przykładem może być już pierwszy z tytułów – cytat zaczerpnięty z przetłumaczonego przez Miriama wiersza Goethego, „poezje są jak świątyń barwne szyby”, wprowadzający od razu w autotematyczne wątki liryki witrażowej. (prof. dr hab. Anna Czabanowska-Wróbel)