Sen jest drugim życiem

Tłem wystawy i wydarzeń z nią związanych są marzenie senne i podróżowanie koleją. Kolej/pociągi/perony/stacja kolejowa – sny o podróżach koleją, koszmary o spóźnianiu się na pociąg, gubieniu bagażu i podróżowaniu w niewłaściwym kierunku. Ale także: radość podróżowania, wolność wynikająca z oderwania się od codzienności, romantyzm dalekich podróży, przygoda. Emocje: bezradność podróżnego: rygor i kaprysy rozkładu jazdy, mity bezwzględnej punktualności i wszechogarniającego chaosu; groza wykolejenia pociągu, katastrof kolejowych, kradzieży i napaści. Utrudnione poruszanie się podróżnego obciążonego bagażem i często we śnie powracający motyw utrudnionego lub niemożliwego ruchu. Sny śnione w pociągu; krótkie momenty przytulności w niewygodnym otoczeniu; niedoceniany heroizm śnienia w trudnych warunkach: sen z ryzykiem przespania celu podróży, podróżowanie pod prąd rzeczywistości w złudnie bezpiecznej otoczce marzenia sennego. Punktem wyjścia wystawy jest secesyjny dworzec kolejowy w Tarnowie, gdzie tarnowskie BWA ma swoją tymczasową siedzibę. W perspektywie przenosin do nowego miejsca (Pałacyk Strzelecki od 2013 r.), potrzeba symbolicznego pożegnania z dworcową codziennością, a raczej nie-codziennością była dla nas ważnym motorem działania. Koncepcja wystawy szybko zaczęła dialogować z opowiadaniami Stefana Grabińskiego, prekursora polskiej powieści grozy, twórczo uzależnionego od przestrzeni kolejowych. A miasta, w których mieszkał Grabiński – Przemyśl i Lwów, w prostej linii łączą się z Tarnowem – stanowiąc całkiem pokaźny fragment habsburskiej magistrali kolejowej Wiedeń-Lwów. Wystawa splata ze sobą różne poziomy odczytania tematu, różne sposoby prowadzenia narracji i różne dyscypliny: sztuki wizualne, literatura, teatr (działania parateatralne, performance), muzyka, dizajn – poprzez projekt mebli dla galerii-poczekalni. Elementy wystawy i działania zaplanowane w jej trakcie wchodzą bezpośrednio w przestrzeń dworca/peronów/przejścia podziemnego w sposób skłaniający do intensywniejszego przeżywania chwil spędzonych na dworcu.; albo odwrotnie: podstępnie zachęcające do zwolnienia tempa nawet kosztem utraty połączenia…