Śmierć spóźnia się o minutę

To nie są rozmowy o śmierci i Zagładzie, utrzymane w wojennych schematach. Ale o tajemnicach. Skrywanych, ugniatanych i wypieranych z pamięci. Które dopiero po dziesiątkach lat znowu zaczynają uwierać i dojrzewać do tego, by je wyłuskać z podświadomości.. I nazwać.To są rozmowy:- o losie, który nie mieści się w żadnym logicznym porządku i nie da je się zamknąć w przewidywalnych rozwiązaniach. Zawsze jest indywidualny i uwikłany w ciąg przypadkowych zdarzeń;- o napotykanych po drodze ludziach, wychodzących poza stereotypowe i uproszczone zachowania, przez których historia staje się zbyt skomplikowana, by można ją było szybko i łatwo przetrawić. Oraz poddać jednowymiarowej ocenie;- i o pamięci, która selekcjonując zdarzenia, wymazuje z nich najdrażliwsze doznania, a zachowane oczyszcza z emocji. Pozwalając człowiekowi dzięki temu złapać psychiczną równowagę i żyć. Dalej.Dziękuję Michałowi Bristigerowi, Michałowi Głowińskiemu i Adamowi Danielowi Rotfeldowi, że z cierpliwością poddali się moim wielogodzinnym rozmowom.Teresa Torańska - wstęp do książki