Wykształcenie według planu Daltońskiego

W roku 1928 wydawnictwo Książnica Atlas we Lwowie wydało po raz pierwszy w języku polskim i bodajże ostatni w zeszłym stuleciu książkę Helen Parkhurst, twórczyni systemu nauczania zwanego potocznie laboratoryjnym planem daltońskim. Zanim uda nam się odnaleźć właścicieli praw autorskich tego wydania, co być może pozwoli nam na reprint lub chociażby na zaprezentowania na szerszych łamach wyjątków z tej pracy – oryginalny egzemplarz udało nam się ostatnio zdobyć w jednym z antykwariatów – zachęcamy do poszukiwań informacji w polskich pracach, gazetach, czasopismach nt planu daltońskiego i nadsyłanie ich do nas. Wstęp do wydania polskiego z 1928 roku książki Helen Parkurst: „Rad jestem skreślić kilka słów wstępu do najnowszego przekładu książki Miss Parkurst, przekładu na siedemnasty, o ile mi wiadomo, język, w jakim to dzieło zostaje udostępnione Nauczycielstwu. Plan Daltoński stanowi cenny krok ku temu, co jest odczuwane coraz silniej jako ośrodkowe zadanie wychowania narodowego: jest to mianowicie rozwinięcie inicjatywy i poczucia odpowiedzialności w każdym poszczególnym uczniu, w grupach zaś gotowości do współdziałania dla osiągnięcia wspólnych celów. Innymi słowy, Plan Daltoński, o ile jest należycie stosowany, okazał się jednym z najpożyteczniejszych narzędzi kształtowania charakteru. Dlatego należy witać z radością wzrastające w całym cywilizowanym świecie zainteersowanie nim. Londyn, 1928. [nota wydawnicza]