Wielka księga Muminków

Któregoś wczesnego ranka w Dolinie Muminków Włóczykij obudził się w swoim namiocie i poczuł, że nadeszła jesień i że czas ruszać w drogę. Taki wymarsz jest zawsze nagły. Tove Jansson Kończy się lato. Jedni robią jesienne porządki, inni śpieszą się, żeby zdążyć na wielkie przyjęcie, jeszcze inni stwierdzają, że trzeba odwiedzić kogoś ot tak sobie. Pakują prezenty, marzenia, plecaki, torby z lekarstwami i ruszają. Dziwnym trafem wszyscy postanawiają spędzić ostatnie dni jesieni w Domu Muminków. Kiedy docierają na miejsce okazuje się że Dom jest pusty. Rodzina Muminków bez uprzedzenia opuściła Dolinę. Przybysze decydują się zostać pomimo to. W Domu Muminków zbiera się prawdziwa banda oryginałów pochłoniętych bez reszty swoimi dziwactwami. Z czasem bohaterowie, zmuszeni do obcowania ze sobą, odkrywają, że mogą być sobie potrzebni i że sami potrzebują ciepła, towarzystwa i uwagi innych. Bycie razem wcale nie jest łatwe. Bywa tak, że trzeba zjeść cały słoik obrzydliwych korniszonów, żeby zwrócić na siebie uwagę.