Królewska kurtyzana - zazdrosna i znieważana przez całe swoje życie, w wygodny sposób "zapomniana" po swojej śmierci - jej prawdziwa rola była zawsze niejasna, otoczona tajemniczością i hipokryzją. Metresa budziła podejrzenia, na jej temat rozsiewano pogłoski, dostrzegano w niej złowieszczą siłę stojącą za tronem królewskim, dlatego w życiu mogła sprawiać wrażenie osoby izolowanej i narażonej na ataki zarówno młodych, ambitnych rywalek, jak i chytrych intrygantów politycznych. Chociaż królewska kurtyzana była osobą najbliższą władcy, mającą największy wpływ na jego poczynania, rzadko bywa wspominana w spisach oficjalnej historii. Michael księżna Kentu opowiada o pięciu bardzo różnych kobietach, z których każda była znaną królewską faworytą: piękna Diana de Poitiers, wielka miłość króla Francji Henryka II, prawie dwadzieścia lat młodsza od swego królewskiego kochanka; Nell Gwyn, sprośna, pełna sił witalnych aktorka wyrosła w świecie niskiego stanu, aby stać się faworytą Karola II, króla Anglii; Madame de Pompadour, elegancka wybranka Ludwika XV; Maria Walewska, młodziutka Polka, idealistka i patriotka, która zdecydowała się zostać damą serca Napoleona, gdyż wierzyła, że w ten sposób przyczyni się do ocalenia swego kraju; i wreszcie błyskotliwa i gwałtowna Lola Montez, ślicznotka irlandzka przedstawiająca siebie jako hiszpańską artystkę, tancerka, której udało się zdobyć uczucia króla Bawarii Ludwika I.
