Dzieła

Poezja Horacego, ujmująca swobodą, z jaką autor posługuje się językiem w jego różnych odmianach retorycznych i konwersacyjnych, jest zarazem przeznaczona dla odbiorcy wtajemniczonego w realia świata antycznego: za naturalnym wdziękiem kryje się rozległa wiedza poety, który chętnie z niej korzysta i liczy na zrozumienie. Tym bardziej jest to widoczne, kiedy przeniesiona w kulturę o innej wyobraźni symbolicznej, nadal taką współpracę zakłada. Zmienia się zakres skojarzeń, ale fundament pozostaje ten sam. Horacy, przewidując swoją sławę pośmiertną poza obszarem ówczesnego Rzymu, wiedział, że rozgłos jego poezji będzie też oznaczał znajomość jego macierzystej kultury, tak jak on sam wzywał do tego, aby gorliwie studiować przykłady greckie. Miła ta sława rosnąć, a zarazem rozciągać się na cały świat.