Stefania: nawłociowe wzgórze

Jest wiosna 1945 roku. Dwudziestosześcioletnia Stefania Popielarczyk przyjeżdża wraz z siostrą i jej rodziną do Groß Leschienen na tak zwane Ziemie Odzyskane w północno-wschodniej Polsce. Dziewczyna kilka miesięcy wcześniej wróciła z robót przymusowych w Prusach Wschodnich. Rodzice przypuszczają, że podczas pobytu u Niemców Stefania musiała przeżyć jakieś traumatyczne zdarzenie, bo przestała mówić. W nadziei, że dziewczyna odzyska dawną sprawność, Kazia zabiera Stefanię do swojego nowego domu na Mazurach. Szybko okazuje się, że Stefania jest w ciąży, ale nikt nie wie, kto jest ojcem jej dziecka. Kiedy nadarza się okazja, Kazia i Tadek wbrew woli Stefanii wydają ją za mąż za funkcjonariusza Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Leopold Kociuba szybko pokazuje swoje prawdziwe oblicze osoby skrajnie nieuczciwej i złej. W międzyczasie na drodze Stefanii pojawi się tajemniczy Wszebor. Szybko okaże się, że w życiu Stefanii i jej maleńkiej córeczki czas zaczyna mieć ogromne znaczenie. [lubimyczytac.pl]