Nikła siła:

Maciej Kijko podejmuje w swej książce problematykę kultury i sposobu jej pojmowania. Czyni to w sposób, który z jednej strony prowadzi do ujawnienia złożoności ludzkiego świata, z drugiej zaś wskazuje na pojęcie kultury jako właściwe, by ten świat rozpoznać w jego płynności i paradoksalności. Tytułowe sformułowanie odniesione do kultury jest światopoglądową deklaracją Autora, który reprezentując orientację właściwą socjopragmatycznej koncepcji kultury Jerzego Kmity, odcina się od transcendentalizmu. Jednocześnie podkreśla formującą człowieka moc kultury, której nie zaprzecza jej zmienność i partykularność. Podjęta przez Autora problematyka i sposób jej przedstawienia wyróżnia się na tle polskiej refleksji humanistycznej. Dr hab. Izolda Topp-Wójtowicz Tematyka Nikłej siły oscyluje wokół kluczowych dla kulturoznawstwa zagadnień, przede wszystkim kategorii interpretacji i racjonalności oraz samej kategorii kultury. Maciej Kijko włącza się we współczesną dyskusję dotyczącą przydatności pojęcia kultury. Jego wkład do tej dyskusji polega w dużym stopniu na jej logicznym porządkowaniu. Zwraca on uwagę, że odrzucenie kategorii kultury motywowane jest swoistym pomyleniem jej teoretycznej artykulacji z układem założeń o opisowym nieraz charakterze, które dla teoretycznego rozumienia kultury nie są niezbędne i które mogą ulec wymianie bez naruszenia samego aparatu teoretycznego. Prof. UAM dr hab. Krzysztof Moraczewski