Zaburzenia interfejsu przyjemności:

Celem rozprawy jest zbadanie współczesnych wypowiedzi artystycznych w aspekcie performatywnym na przykładzie grupy Rozdzielczość Chleba. Literatura elektroniczna uznana zostaje za dziedzinę sztuki nowych mediów, w której centrum zainteresowań znajduje się język naturalny. Utwory poezji cybernetycznej definiuje się nie jako teksty, ale jako akty komunikacji. Postulowane jest przejście od interpretacji tekstu do interpretacji działań. Paradygmat tekstocentryczny zastępowany jest paradygmatami komunikacyjnym i performatywnym. ANT, remediacja i antyśrodowisko stanowią trzy teoretyczne punkty odniesienia. Autor proponuje wprowadzenie komplementarnych wobec siebie, kompilowalnych, performatywnych, zwrotnych operatorów: rekapitulacji i reinterpretacji. Omówione jest przejście Rozdzielczości Chleba od tradycyjnej literatury do językowej sztuki multimedialnej, generatywnej i opartej na interfejsach. Kolektyw artystyczny ujęty zostaje w kontekście zmian w obrębie literatury (zwrot polityczny, manifesty, zmiany pokoleniowe) jak i zmian technologicznych. Zmiana nośnika jest przy tym dla autora zmianą całego systemu literackiego. Opisane są też transformacyjne działania kolektywu, uwrażliwiające na szereg zmian kulturowo-technologicznych w obrębie: instytucji i tradycji literackich, zagadnień związku technologii i władzy, stosunków społecznych i języka modyfikowanego przez nowe media.