Pedagogiczny sens samowychowania:

Samowychowanie to świadome i celowe kierowanie sobą, które wyraża się w aktywności własnej. Podejmowane wysiłki samowychowawcze wyrażają się w samodzielnym określaniu sobie celów, do których się dąży we własnym rozwoju, dobieraniu metod, ustalaniu wartości, stawianiu sobie zadań i wymagań oraz ocenianiu postępów. U podstaw samowychowania stoi przyswojenie sobie i zaakceptowanie ideału/wzorca „ja idealnego”, które będzie stanowić punkt wyjścia do reeksji i pod-jęcia pracy nad sobą, ale również będzie wyznaczać aktywność własną jednostki we wszystkich etapach samowychowania. Celem artykułu jest ukazanie roli jaką może odegrać uznany przez młodego człowieka autorytet w jego własnym rozwoju. Wskazane zostały elementy charakteryzujące istnienie autorytetu, takie jak: kształtowanie się autorytetu, sposób jego oddziaływania, funkcjonowanie w relacji osobowej oraz dobrowolność jego uznania. Mogą one pomóc młodym w procesie rozwoju, w dochodzeniu do osiągania własnego „ja”.