Polska sielska, bohaterska, ofiarna:

Artykuł omawia wspieraną przez prawicową władzę praktykę dyskursywnego umacniania narodowej ideologii na przykładach trzech widowisk performatywnych, tworzonych w zgodzie z perspektywą proponowaną przez polską prawicę. "Orzeł i krzyż", "Wolność we krwi" i "Popiełuszko" promują określoną wizję polskości, sugerując, że jej tradycyjne, ważne do dzisiaj cechy to ludyczna sielskość, waleczne bohaterstwo i – inspirowana religijnymi ideałami – ofiarność. Opisane w tekście narodowe narracje zestawione zostają z opisaną przez Marcina Napiórkowskiego kategorią turbopatriotyzmu. Krytyczne spojrzenie na politykę pamięci, realizowaną za pośrednictwem omówionych działań artystycznych, pozwala na zaproponowanie w tekście diagnozy „manipulowania pamięcią” (Marcin Król), które w imię interesów politycznych, podporządkowujących narodowe narracje praktyce retrotopii – poprzez odwołania do tradycji, historii i religii – legitymizuje konserwatywną władzę.