Nauka o zarządzaniu:

Rośnie złożoność przedmiotu i problemów zarządzania i jednocześnie rozdrobnienie oraz rozproszenie nauk o zarządzaniu. Mają one status drugorzędnych „nauk praktycznych", ustępują ekonomii, politologii, socjologii i in. oraz ich kombinacjom. Jednocześnie praktyka zarządzania ponosi spektakularne porażki, nie osiągając oczekiwanej sprawności na założonych poziomach. Jedną z przyczyn jest niedostatek syntez w naukach o zarządzaniu. Praca wraca do przedmiotowego dyskursu. Diagnozując stan nauk o zarządzaniu, założenia nauk, w tym ich prawa, Autor proponuje systemowo-prakseologiczne podstawy systemu syntezy nauk o zarządzaniu. Na gruncie pragmatycznych nauk o zarządzaniu synteza ta ogniskuje się przede wszystkim na apragmatycznej nauce o zarządzaniu.