Prywatne i publiczne:

Niniejsza książka przetarła szlaki nowemu sposobowi pisania o architekturze, jej funkcjonowaniu w świecie nowoczesnych mediów i uwikłaniu w relacje społeczne. Interpretując na nowo twórczość Le Corbusiera i Adolfa Loosa, autorka przyczyniła się do rozwoju krytycznej refleksji na temat architektury modernistycznej, której obraz, zbudowany na podstawie wieloletnich badań wydawał się już określony i zamknięty. Tradycyjnym analizom przeciwstawiła uważne spojrzenie na obrzeża, badanie relacji między wnętrzem a zewnętrzem, twórcą a przekazem, architekturą a jej reprezentacją. Mimo upływu niemal 30 lat od pierwszego wydania (1994) książka jest stale cytowana, tłumaczona w całości i fragmentach oraz omawiana na uniwersytetach. Stała się klasyczną pozycją w dziedzinie nowoczesnego pisania o architekturze.