Selfie jako nowy sposób komunikowania i kreowania autowizerunku w kulturze pogranicza polsko-czeskiego

Selfie to obecnie jeden ze znaczących elementów życia młodych osób na całym świecie. Rozwój internetu, w tym mediów społecznościowych, powoduje, że już mało kto wyobraża sobie codzienność bez dostępu do wirtualnej przestrzeni, a wielu jest od niej wręcz uzależnionych. Ta zmiana nastąpiła niedawno, pokolenie pięćdziesięciolatków pamięta bowiem jeszcze czasy bez telefonów komórkowych i komputerów. W niniejszej książce Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego młode osoby robią sobie selfie, jakie są tego powody, po co zamieszczają takie fotografie w social mediach, nie zważając na ochronę swojej prywatności. Bo do tego, że robimy zdjęcia, jesteśmy przyzwyczajeni – grupowe, z uroczystości rodzinnych, z bliskimi, fotografie zwierząt, krajobrazów itp. – ale robienie zdjęć samemu sobie może się niektórym wydawać czymś dziwnym i niezrozumiałym. Przyjrzał się temu zjawisku w Polsce i Czechach, analizując je także w kontekście jego związku z dzieciństwem badanych osób. Dlaczego ta monografia dotyczy Polski i Czech? Czechy są najbardziej ateistycznym krajem w Europie, natomiast Polska znajduje się w czołówce państw, których obywatele deklarują się jako wierzący i praktykujący. Polska i Czechy to kraje słowiańskie o podobnym podejściu do zagadnienia rodziny. Czy w obu tych sąsiadujących ze sobą państwach powody robienia selfie są takie same?