Słowiański horror

Popularyzacja kultury duchowej dawnych Słowian poprzez literacką grozę, bo to my jesteśmy prawnukami żerców, wołochów, wiedźm, guślarzy, wędrownych dziadów, którzy przed wiekami rozsiewali naszą kulturę po całej słowiańszczyźnie. Gdyby nie nasi przodkowie, świat nigdy nie usłyszałby o utopcach, wąpierzach, upiorach, wilkodłakach, złośliwym lichu, przerażających mamunach czy zwodniczo pięknych rusałkach. Wszystko to jest naszą kulturową spuścizną, dziedzictwem, które wyssaliśmy wraz z mlekiem matki. Dbajmy o nie i krzesajmy wieczny ogień pamięci. Słowiański horror uderza – nie po raz pierwszy i zapewne nie ostatni.