Szymanowska

Maria Szymanowska (1789–1831) – pierwsza w Europie zawodowa pianistka i kompozytorka, niezwykła, pewna siebie, niezależna kobieta, matka trojga dzieci. Mickiewicz nazwał ją „królową tonów”, wysławiał jej talent Goethe, współcześni uważali ją niemal za boginię, a wsparcia udzielali jej najwięksi kompozytorzy, jak Cherubini i Rossini. Jej występy budziły zachwyt i uwielbienie gdziekolwiek się pojawiała – od Warszawy do Petersburga, Moskwy i Kijowa, po Londyn, Paryż, najważniejsze ośrodki niemieckie, włoskie i inne. Żyła krótko, intensywnie koncertowała, całymi latami pozostając w podróży. Komponowała utwory na fortepian w modnym wówczas stylu brillant oraz pieśni. Barwną opowieść o jej życiu, działalności i twórczości przedstawia Danuta Gwizdalanka, która Szymanowską postrzega nie tylko jako wielce utalentowaną pianistkę, ale także jako „menadżerkę wirtuozowsko władającą technikami piaru” i zarazem pierwszą polską self-made woman, konsekwentnie pracującą nad „stworzeniem siebie” i zbudowaniem swojej kariery. (Z okładki).