Flute Concertos

W 1777 roku Mozart poznał zamożnego Ferdinanda Dejeana, amatorskiego flecistę i emerytowanego chirurga w Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Dejean zamówił u młodego kompozytora kilka utworów, które ten określił jako „kilka prostych, krótkich koncertin”. Niemniej jednak utwory te, które faktycznie wymagają od solisty dużej wirtuozerii oraz wyczucia niuansów tonalnych, stały się od tamtej pory popularnymi ulubieńcami publiczności. Niedługo potem, podczas pobytu w Paryżu, Mozart napisał kolejny koncert, tym razem dla arystokraty grającego na flecie i jego córki harfistki, aby wystąpili jako duet solistów – oboje byli według Mozarta „znakomitymi muzykami”. W przeciwieństwie do Dejeana, ten szlachetny wirtuoz posiadał nowoczesny instrument z ośmioma klawiszami, co pozwalało fletowi osiągnąć dźwięk środkowego C i grać w dotychczas niepraktycznej tonacji C. Wspierana przez A Nocte Temporis, zespół założony w 2016 roku wspólnie z Reinoudem Van Mechelenem, flecistka Anna Besson, obecnie jedna z najbardziej cenionych instrumentalistek swojego pokolenia, nagrała te ponadczasowe utwory, a w Koncercie na flet i harfę towarzyszy jej wybitna solistka na harfie, Clara Izambert.