Wehikuł czasu

Londyn, koniec XIX wieku. Grupa przyjaciół spotyka się na kolacji u mężczyzny, który twierdzi, że jest pierwszym podróżnikiem w czasie. Pokazuje on zgromadzonym skonstruowany przez siebie wehikuł czasu i opowiada historię swojej pierwszej podróży – do roku 802 701. Ziemię mieli wówczas zamieszkiwać Elojowie, potomkowie ludzi, żyjący w harmonii, spędzający czas na zabawie i przyjemnościach. Jednak pod ziemią żył inny gatunek: Morlokowie, istoty podobne do małp, które w nocy wychodziły na powierzchnię, aby porywać Elojów. Na dowód, że jego opowieść nie jest fikcją, Podróżnik pokazał swoim gościom kwiaty, podarowane mu przez jednego z Eloji, a potem opuścił ich, by wyruszyć w kolejną podróż… „Wehikuł czasu” Herberta George`a Wellsa jest pierwszą powieścią opowiadającą o podróżach w czasie, stanowi również fascynującą metaforę i krytykę nierówności społecznych, panujących w wiktoriańskiej Anglii. Nawiązuje także do stworzonej wtedy teorii degeneracji społeczeństwa.