Cierniowy szlak

Regina Volkmar po śmierci swojej matki, która przed laty uciekła z domu z aktorem, wraca do dziadka, radcy Schrötera. Ten przyjmuje ją z miłością i tylko głęboka niechęć siostry matki, Ludwiki, zakłóca rodzinną atmosferę. Ciotka Ludwika jest brzydką starą panną, szaleńczo zakochaną w skarbniku miejskim, Kirchnerze. Ten młody jeszcze człowiek asystuje Ludwice z racji jej majątku. Wkrótce adorator ciotki zakochuje się w młodej i pięknej Reginie, która odrzuca jego deklaracje, ponieważ jest zakochana w młodym architekcie. Ludwika odczuwa chłód Kirchnera wobez siebie i całą winą obarcza Reginę. Zawiedziona miłość i kompleksy wynikające z braku urody doprowadzają Ludwikę do obłędu i rozpaczliwego czynu: strąca Reginę w przepaść starego kamieniołomu. Los jest jednak łaskawy dla ofiary: gęste krzewy i ciernie zatrzymują ciało. Gwałtowna burza, deszcz i pioruny towarzyszą poszukiwaniom Reginy - w końcu z opresji ratuje ją Gerhard, jej ukochany. [Akapit, 1991]