Stanisław August Poniatowski i Europa wieku świateł:

Wnikliwe studium biograficzne i psychologiczne monarchy, bez ukrywania jego wad i słabości, jest historią złudzeń i stopniowego rozstawania się z nimi, historią zderzenia szlachetnych intencji z realiami ustroju Rzeczypospolitej, jej militarną i finansową mizerią, warcholstwem i skorumpowaniem znacznego odłamu jej elit. Jest zarazem zbiorowym portretem najbliższego otoczenia króla. Królewska korespondencja ukazuje Stanisława Augusta jako osobę potrafiącą wykorzystać dla dobra kraju każdego przejeżdżającego przez ziemie polskie specjalistę. Znajduje więc wspólny język z przedstawicielami polskiego i przede wszystkim europejskiego oświecenia: politykami, filozofami, literatami, artystami, ekonomistami, botanikami, aby swoje kosmopolityczne spojrzenie przekuć w czyn patriotyczny. Tak wszechstronne rozumienie polityki sprawiło, że pomimo ostatecznej klęski państwa w starciu z zewnętrzną przemocą, nie wszystko zostało zaprzepaszczone.