Sprawiedliwość społeczna:

Tytułowy problem Autorzy analizują w aspekcie transformacji systemowej, rozpatrują płaszczyzny nierówności dochodów i wynagrodzeń w Polsce w latach dziewięćdziesiątych, opisują jednostkowe i systemowe przyczyny zasobności. Interesuje ich sprawstwo i aktywność jako komponenty poczucia sprawiedliwości w warunkach rekonstrukcji rynku i demokracji oraz akceptowalne i dostępne szanse życiowe w naszym kraju w ostatnim dziesięcioleciu. Przedstawiając sytuację w Polsce na tle krajów postsocjalistycznych i zachodnich, rozważają kwestie wykształcenia i wynagrodzenia w kontekście sprawiedliwości społecznej. W tomie także o rynku i państwie jako instytucjach (odpowiednio) sprawiedliwości rynkowej i sprawiedliwości politycznej, czyli o Polsce jako społeczeństwie półotwartym.