Warszawa

W 1940 roku wojska nazistowskich Niemiec okupowały Polskę. Żydzi w Warszawie zostali zesłani do otoczonego murami getta. Każdy, kto próbuje uciec, jest zabijany bez ostrzeżenia; jedynymi, którzy mogą wjeżdżać do getta i wyjeżdżać z niego, są przedstawiciele Wydziału Opieki Społecznej. Wśród nich jest Irena Sendlerowa, która codziennie przywozi jedzenie, leki i wsparcie uwięzionym w tym piekle, cierpiącym z powodu chorób i niedożywienia. Irena jest wzorem odwagi: nie waha się przeciwstawić strażnikom, aby zrobić więcej, niż pozwalają okupanci. Zdecydowała się na to w dniu, gdy na łożu śmierci młoda matka powierza jej życie swego syna. Ten punkt zwrotny i następujące po nim wydarzenia sprawiają, że Irena angażuje się w ratowanie dzieci z getta. Aby to zrobić, musi być gotowa zaryzykować życie.