Jak mieszkał magnat w Warszawie za Sasów:

Monografia o warszawskiej architekturze rezydencjonalnej pierwszej połowy XVIII wieku prezentująca temat w stopniu dotychczas niepodejmowanym przez badaczy, koryguje dotychczasowe poglądy na rozwój Warszawy i przemian zachodzących wówczas na terenie stolicy i jej okolic. Jak się okazało bowiem, w rezultacie wielorakich działań, które były udziałem przyjeżdżających i mieszkających w Warszawie magnatów, ok. 1760 roku stolica była miastem niezwykłym, malowniczym, specyficznym, a poza obszarem Starego i Nowego Miasta, na terenie przedmieść, bardziej magnacko-szlacheckim niż mieszczańskim i odzwierciedlała społeczno-polityczną strukturę „monarchii mixta”, jaką była w tym czasie Rzeczypospolita. Bogato ilustrowana, popularnonaukowa publikacja oprowadza czytelników po XVIII-wiecznej Warszawie. Ukazuje jej rezydencjonalne oblicze, opisując funkcje i formę poszczególnych obiektów, które kształtowane są przez warunki społeczne, gospodarcze i polityczne, ale przede wszystkim przez jednostkowe potrzeby właścicieli.