Ochrona praw podstawowych jednostki w procesie harmonizacji prawa karnego procesowego w Unii Europejskiej

"Proces integracji europejskiej trwa już ponad 50 lat. Jednak dopiero od momentu wejścia w życie Traktatu o Unii Europejskiej z Maastricht (1993 r.) państwa członkowskie Unii Europejskiej (dalej: UE) rozszerzyły współpracę m.in. na wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych. Wtedy też jednym z celów w UE stało się rozwijanie współpracy w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w tzw. III filarze UE. Wcześniej współpraca w sprawach karnych znajdowała się na marginesie procesów integracyjnych w ramach Wspólnot Europejskich. Istniało powszechne przekonanie, że prawo karne i wymiar sprawiedliwości są symbolami suwerenności państwowej. Pojawiały się także opinie, że wymiar sprawiedliwości jest podstawową gwarancją "bezpieczeństwa narodowego ". Dlatego ówczesne państwa członkowskie nie były skłonne i gotowe do przekazania WE kompetencji w tym zakresie. Ponadto obrót prawny w sprawach karnych normowany był konwencjami uchwalanymi w ramach Rady Europy, które regulują różne aspekty postępowania karnego. Z czasem wypracowane za pośrednictwem Rady Europy mechanizmy współpracy były uzupełniane lub zastępowane przez unijne instrumenty współpracy sądowej w sprawach karnych. Nie ulega wątpliwości, że obecnie w ramach UE mamy do czynienia z tworzeniem się nowej sfery integracji, regulującej także kwestie postępowania karnego w sprawach transgranicznych. Pogłębiający się proces integracji europejskiej w ramach UE stwarza konieczność harmonizowania (zbliżania) regulacji prawnych poszczególnych obszarów funkcjonowania UE. Proces harmonizacji jest postrzegany jako wpływ integracji europejskiej na państwo narodowe, zwłaszcza na jego struktury i funkcjonowanie. Harmonizacja to także pewien proces adaptacji oraz podejmowania nowych zadań, a także tworzenia norm i struktur państw narodowych pod wpływem integracji europejskiej." - ze wstępu