Oczarowanie:

Gdy byłam dzieckiem, oczarowanie przychodziło do mnie z łatwością. Wyrastało z więzi, którą tworzyłam ze światem, z poczucia bliskości, które powstaje, gdy zauważamy innych. Mocno się napracowałam, aby to wszystko w sobie stłumić. Myślałam, że właśnie tak należy postąpić, by dorosnąć. Nie przyszło mi do głowy, że właśnie tracę coś ważnego. Teraz, gdy jestem dorosła, zastanawiam się, jak odzyskać zauroczenie światem. I co mogę zrobić, by uchronić moje dziecko przed utratą dziecięcego zachwytu. Na szczęście oczarowania nie można zniszczyć. Czeka cierpliwie, aż przypomnimy sobie, że jest nam potrzebne. O tym właśnie jest ta książka.