Życie po śmierci:

Zdałam sobie sprawę, że moje „Ja jestem” tym, kim rzeczywiście jestem, zawsze byłam i zawsze będę. Cóż za szczęście! Mogłam zdecydować, czy spocząć w tej prawdzie i zostać „po drugiej stronie” czy w dalszym ciągu „grać” w bycie wymyśloną osobą. Kiedy to sobie uświadomiłam, w myślach „odwróciłam się” i zobaczyłam światło, które było jaśniejsze niż milion słońc, a które jednak nie raziło moich oczu. Światło to promieniało wszechogarniającą i bezwarunkową miłością, „wyczuwałam”, że jest obdarzone zdolnością do odczuwania i że ma „obecność” - jakby było Bogiem. [opis z okładki]