Listy z kanałów

Jak zaznaczyła Hanna Dziarska, "listy z kanałów", pisane podczas Powstania Warszawskiego drobnym maczkiem na małych karteczkach, starannie złożonych, aby łatwo dały się wsunąć w kieszeń, były często jedynym łącznikiem pomiędzy najbliższymi znajdującymi się w różnych miejscach ogarniętej walkami stolicy. „Wielokrotnie czytane uspokajały, że wszyscy żyją, ale przynosiły też tragiczne wiadomości. Jako cenna rodzinna pamiątka, która po latach stała się dokumentem historycznym, towarzyszyły adresatom przez miesiące niemieckiej niewoli i lata powojennej tułaczki” – wskazała. Inspiracją książki była korespondencja pomiędzy walczącą w Śródmieściu trójką młodych powstańców a ich rodzicami mieszkającymi na Mokotowie, mocno zaangażowanymi we wsparcie zarówno żołnierzy, jak i ludności cywilnej oraz w ochronę majątku „Społem” – instytucji, z którą byli związani zawodowo. Autorka książki – dziennikarka i wolontariuszka Muzeum Powstania Warszawskiego – w niezwykły sposób zetknęła się z przenoszonymi kanałami listami, w których znalazła ślady powstańczych losów swojej mamy i jej poległej w powstaniu młodszej siostry, walczących na Starym Mieście.